Susmuşum. :!

Ne zaman kalemi elime alsam
mürekkebi bitmiş bir kalem gibi
susmuşum sana..
Islak bir kağıt gibi
yazmalara eksik
pulsuz bir zarf gibi
adreslere noksan
Şiire yoksun,
mektuba yitik durmuşum
Susmuşum.

Kanadı kopuk
bir balıkçıl kuş gibi
ne denize vurur döşüm gayrı
ne konar ayağım bir çınar dalına
basıp her taşı bağrına
sıra dağlar olmuşum.
susmuşum!

Bil ki!
bir lezzet ilişmiyor dudağıma artık,
lokmamda hep feryat enzimi
her yudumda bir avaz bir isyan ezikliği
semahları halayları unutmuşum
incitmişim neşeleri
türkülere susmuşum,

susmuşum!
yağmayan bir bulutun
yağmur tanesi suskunluğuna pusmuşum
yaşama yitik ölmelere yiğit
bir rüzgar savruluşa tutunmuşum
nefesin nefessizliğini
bir ölü yalnızlığının
mezar sessizliğini duymuşum..
Yetmez mi?
Yetmez mi ha!
yetmez mi?
Susmuşum.